Hoe Karin met groepsdruk werd geconfronteerd

Een paar weken geleden was ik aanwezig bij een aantal CoPi oefeningen. Een CoPi staat voor Commando Plaats Incident en is de plek nabij een incident waar de hulpdiensten met elkaar afstemmen onder de leiding van een leider CoPi. Op die dag oefenen de multidisciplinaire teams in verschillende samenstellingen met diverse casussen. Hele leerzame dagen overigens…

Wees kritisch naar elkaar

Feedback wat gedurende de dag steeds terug kwam ging over een kritische houding over het besluitvormingsproces. Scherpte van het team ondersteunt immers het maken van de juiste gezamenlijke beslissingen. Heb je als teamlid het gevoel dat het niet klopt, spreek je dan uit.

Bij één van de oefeningen wordt het team geconfronteerd met een evenement dat bedreigd wordt met slecht weer. Allerlei scenario’s passeren de revue en steeds als het team denkt naar een oplossing toe te werken breekt Karin (als Officier van Dienst Bevolkingszorg) in en uit haar zorgen en twijfels over de haalbaarheid.

Het overleg wordt afgerond met de opdracht meer informatie te verzamelen. In het daaropvolgende overleg stuurt het team aan op een definitief besluit. De tijd dringt en de feestende mensen lopen gevaar!  Karin kan zich nog steeds niet vinden in de keuzes. Veel details worden volgens haar over het hoofd gezien. De burgemeester die het besluit moet nemen wordt op deze manier onvolledig geadviseerd.

In het team loopt de spanning hierdoor hoog op. Door enerzijds tijdsdruk en anderzijds het belang van juiste keuzes. De tijdsdruk wint uiteindelijk en de oefening is hiermee ten einde.

Het voelen van de groepsdruk

In de nabespreking laat Karin weten zich erg ongemakkelijk te voelen wanneer zij zich kritisch opstelt in wat er besproken en besloten wordt. Ze beschrijft het gevoel van de druk om haar mond te houden en gewoon akkoord te zijn met wat iedereen wilt. Karin beschrijft hier dus de groepsdruk tot conformiteit. Wat inhoudelijke leerpunten worden nog gedeeld met elkaar en het team vertrekt. Tijd voor een bak koffie.

Toch maar inhouden?

De volgende oefening dient zich aan en Karin is weer van de partij. Deze keer een andere casus waar het gaat om een brand in een groot zorgcentrum. Tijdens de beeldvorming krijgt Karin weer haar bedenkingen. Volgens Karin gaan het team voorbij aan een cruciaal element. De leider CoPi parkeert de opmerking van Karin en zegt die discussie later te willen voeren. Echter, dit heeft niet meer plaatsgevonden. Het cruciale punt van Karin blijft daarmee onbesproken.

Tijdens de nabespreking zegt Karin dat ze zich inhield. Ze wilde er wel op doorgaan maar zag de beknellende situatie weer voor zich van de vorige oefening. Dat zorgde ervoor dat Karin haar mond hield. De leider CoPi reageerde hierop. Hij zei dat Karin zich absoluut niet hoefde in te houden. Ze had gelijk en het team had zich bezig moeten houden met haar opmerking. Door de hectiek is het niet meer aan de orde gekomen en had niet mogen gebeuren.

Dappere Karin

Karin ervaarde groepsdruk tot conformiteit. Het team oefende pressie uit op Karin om haar te laten schikken naar de gezamenlijke norm. Het lijkt erop dat het hebben van een kritische houding niet goed past. De andere leden in het CoPi zijn het niet gewend. Een conflict-achtige situatie wordt liever vermeden. Veel te tijdrovend of niet nodig kunnen opvattingen daarover zijn. Boeiend is het feit dat Karin in de volgende situatie liever haar mond houdt. De groepsdruk maakte blijkbaar een grote indruk en zorgde voor een rotgevoel die ze liever niet nog een keer zou beleven.

Ik vond Karin dapper! In je eentje tegen de stroom inzwemmen is niet makkelijk. Dat heeft ze goed ervaren en ik begreep van haar dat ze er goed van baalde. Dat is dan een mooi leermomentje. 🙂